ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ

Πόσες φορές δεν έχει γίνει και αυτό...Δεν είμαι η μόνη που το κάνει..κι όμως, ίσως είμαι από τους λίγους που του αρέσει τόσο πολύ..Κάθομαι και απέναντί μου , κάθομαι εγώ..σκληρός κριτής των πράξεών μου...των σκέψεών μου...των αποφάσεών μου... των επιλογών μου..των επιλογών ΖΩΗΣ! Ο εαυτός μου είναι ο μόνος που δεν μπορώ να του κρυφτά ούτε για αστείο...κάθεται εκεί και με κοιτάζει αυστηρά..και μου λέει πες τα όλα...πες τα πάντα..κι εγώ σαν ένα μικρό φοβισμένο παιδί, κάθομαι και του μιλάω..λέω τα πάντα και περιμένω τις σκέψεις του ...Προσπάθησα πολύ να τα βρω με τον εαυτό μου...να μάθω να μου αρέσω όπως είμαι...όπως με έφτιαξε η ίδια η ζωή να είμαι...μου χάρισε απλόχερα πολλά πράγματα, συνεχίζει να μου χαρίζει ...αν και πολλές φορές νιώθω αδικημένη....εκεί είναι το μυστικό...να ξέρεις να αντέχεις στις δυσκολίες και να σηκώνεσαι όρθιος και ακόμα πιο δυνατός!ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ λέω συχνά...και το εγώ μου εκεί απέναντι, κάθεται, κουνάει το κεφάλι και μου λέει ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ...αντέχεις ακόμα πιο πολλά.....και αυτό κάνω....σφίγγω τα δόντια και προχωρώ μπροστά, όποιο και να είναι το τίμημα...Συγνώμη εαυτέ μου για όλες αυτές τις φορές που σε απογοήτευσα....δες το απλά ότι όλα αυτά ήταν μαθήματα, μαθήματα ΖΩΗΣ!